Terug

Een merkwaardige kei.

Norbert Crabbé vond op het veld naast zijn huis een opmerkelijke platte kei die hem in materiaal en uitzicht zeer ongewoon voorkwam. De kei bestaat inderdaad uit een witte, korrelige kwartsiet, een soort harde zandsteen, zoals in de Ardennen te vinden is. De kei is volmaakt afgerond en glad gepolijst, wat kan door lang vervoer in een rivier, bv. de Maas. Die vreemde kei kan slechts op de akker zijn geraakt door mensenhanden.

De hele smalle omtrek van de kei is ruw geworden door honderden kleine inkepingen, duidelijk het gevolg van evenveel slagen. Het kan niet anders dan dat de kei gebruikt werd om een ander hard voorwerp te bewerken. Bijvoorbeeld om ruw gekapte stenen bijlen of dissels te boucharderen, dit is de ruwigheden te pletten voorafgaandelijk aan het polijsten. Professor Vermeersch acht het meer waarschijnlijk dat de kei gebruikt werd om door boucharderen een glad geworden maalsteen terug te verruwen. In ieder geval is die kei door mensen gehanteerd, was hij een zeer kostbaar, van ver aangebracht instrument, dat misschien generaties heeft meegegaan. En dat mogelijk wel 6000 jaren geleden.

Langs de Winge en op de omringende heuvels werden reeds veel prehistorisch bewerkte stenen gevonden en Professor Vermeersch wijdde hieraan reeds omvangrijke publikaties. Onder meer een repertorium van alle hem bekende vondsten, te beginnen met de verzameling van wijlen Pastoor Bols. Hij zou het zeer op prijs stellen nog onbekende verzamelingen te mogen inventoriseren en bestuderen. Waarnemingen zoals deze van Norbert Crabbé brengen de kennis van het ver verleden van de gemeente weeral een stap vooruit.


Frans Gullentops
Terug